Tuesday, October 2, 2007

Aπό ένα άγνωστο..


Ήμασταν σε ένα καράβι που βούλιαζε....Σου έδινα το χέρι μου για να κρατηθείς....Προτίμησες να πνιγείς παρά να μ' αγγίξεις...Ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα φωνάζοντας το όνομά σου....Καμιά απάντηση.....Σε ρώτησα "είσαι καλά: "Καμιά απάντηση....Ένα όνειρο είναι αρκετό να με γυρίσει πίσω δύο χρόνια....Ένα όνειρο είναι ικανό να με πάει πάλι στο κενό.....Ακροβάτης του ονείρου μου και συτο σχοινί που με προσγειώνει...."Μη στεναχωριέσαι άλλο", "δεν κερδίζεις τίποτε" μου λές...Μα πότε λογάριασα το κέρδος; Θα σ' αγαπώ κι ας μη σε κερδίσω ποτέ...Θα σ' αγαπώ κι ας μη σε ξαναδώ ποτέ... Ακούς; Καμιά απάντηση....

1 comment:

ellinida said...

Κουτσούνα μου μην βουλιάξεις πάλι.
Πληζ.