Φερναντο Πεσοα

Με αφορμη τη νεα ταινια-ντοκυμαντερ ¨Τη νυχτα που ο Φερναντο Πεσοα συναντησε τον Κωνσταντινο Καβαφη¨ θυμηθηκα ποσο λατρευω ένα ποιημα του Πεσοα.
Η ταινια δεν ξερω αν είναι καλη ή κακη εμενα μου εγειρει το ενδιαφερον να τη δω παντως!Eξαλλου το υφος που γραφει ο Πεσοα μοιαζει πολύ με αυτό του Καβαφη.
Ο Fernando António Nogueira Pessoa γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1888 και εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 30 Νοεμβρίου του 1935 μόλις 47 χρόνων από το ποτο στο γαλλικό νοσοκομείο της Λισαβόνας. Εργαζοταν σε μια εταιρεια εισαγωγων-εξαγωγων και το βραδυ εγραφε. Δεν ειχε ερωτικη ζωη. Την τελευεταια ερωτικη του συντροφο την ειχε χωρισει λεγοντας της <<η μοιρα μου υπακουει σε ένα νομο αλλιωτκο, την υπαρξη του οποιου μερικοι ουτε καν μπορει να υποψιαζονται>>.
Η τελευταία φράση που γράφει είναι: I know not what tomorrow will bring. (Δεν γνωρίζω τι θα φέρει το αύριο.)
Έλεγε ο Φερνάντο Πεσόα, ο άνθρωπος που φιλοτέχνησε την ίδια τη ζωή του: Όσο περισσότερο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο είμαι. Όσο πιο πολύ με βρίσκω, τόσο περισσότερο χάνομαι. Όσο περισσότερο δοκιμάζομαι, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι είμαι λουλούδι και πουλί, και αστέρι και σύμπαν. Όσο περισσότερο καθορίζω τον εαυτό μου, τόσο λιγότερα όρια έχω. Ξεπερνώ τα πάντα κατά βάθος είμαι ίδιος με τον Θεό.
Το ποιημα που λατρευω και το θεωρω συγλονιστικο είναι το παρακατω:
Κοιτάζω τη σιωπηλή λίμνη
που το νερό της η πνοή του αέρα ρυτιδώνει
μη γνωρίζοντας, αν τα επινοώ όλα εγώ
ή εάν όλα ανίδεα είναι.
Η λίμνη τίποτα δε λέει. Το αεράκι
Σαλεύει μα δε με αγγίζει,
δεν ξέρω αν είμαι ευτυχής
ούτε αν επιθυμώ να είμαι.
Οι ρυτίδες τρεμουλιάζουν, χαμογελούν
Πάνω στα κοιμισμένα νερά. Γ
Γιατί να έχω φτιάξει από όνειρα
τη μόνη ζωή που έχω..
(Εκδοσεις printa- μεταφραση Γιαννης Σουλιωτης)